#12: [28-Jun-17]

#11: [02-Nov-14]

#10: [09-Sep-14]

#9: [21-Dec-13]

#8: [07-Aug-12]

#7: [05-Sep-11]

#6: [12-Jun-11]

#5: [14-Nov-09]

#3: [08-Aug-06]

#2: [26-Sep-04]

#1: [08-Jun-01]

Polski

23-Sep-2006 --

3rd confluence out of a trip of 4

Continued from 49°N 17°E

Another three days of our Moravia tour we spent in Vranov nad Dyjí – a picturesque little town upon the Thaya (Dyje) river with a monumental castle overlooking the downtown. Vranov lies on the Austrian border (the borderline goes along the river) and in communist times it was the place where the “Iron Curtain” (Železná opona) was drawn. A land strip a couple of kilometers wide along the borderline was a forbidden area where nobody but the border guards and holders of a special government permission were allowed to enter. People that used to live there were displaced and their properties were pulled down in order not to become hides for fugitives. The area was strongly fortified with fences, electric and barbed wires, bunkers etc. making it virtually impossible to escape from the Soviet bloc. Only after the “Velvet Revolution” (Sametová revoluce) in 1989 this area became available to the public. Paradoxically, forty years of isolation perfectly protected the nature and in 1991 the Podyjí National Park (Národní park Podyjí) was established there.

On sunny Saturday we went for a hike to the ruins of 14th century Nový Hrádek castle beautifully located over meanders of the Thaya river. Then we drove to Znojmo – a district town founded in 1226 by Ottokar I, King of Bohemia. After a short sightseeing I left my companion in a café and set off towards north. Via Jevišovice I came to Střelice and ca 2 km past the village I turned right into a side road leading to a single farm. The road was signposted Medea Club – Němčický Dvůr and a board below offered accommodation, dining and angling possibilities. I parked the car behind the farm buildings (ca. 140 m from the confluence) and went for the search of the “zero” point. It was a quiet Saturday afternoon in the country and the weather of the first autumn day was very nice – it was sunny and warm (ca. 21 C).

At first I attempted to approach the confluence from the south-west. I crossed a stubble field but I couldn’t get closer to the confluence then 50 m – there was a stream before me. So I turned back and made another attempt from the north-west, through a meadow at the other side of the stream. This time I came as close as 12 m from the confluence but the stream stopped me again. The final approach was from the north-east. This time I was successful – I found the confluence point in the middle of a narrow land strip between the stream and a dirt road. As far as I remember it was the first time I had to undertake three attempts to get to the confluence. And the point seemed to be so easy to reach…

I took the usual pictures and returned to the car. A few people were fishing around the pond but they didn’t pay any attention to me. On my way back to Vranov nad Dyjí I made a short stop in Jevišovice where I saw the Old Castle (Starý Zámek) dating back to 1289 (unfortunately closed due to renovation). At 17:55 I arrived at Vranov, just in time for dinner.

Continued at 50°N 16°E

Visit details:

• Time at the CP: 16:58
• Distance to the CP: 0 m
• GPS accuracy: 6 m
• GPS altitude: 327 m asl
• Temperature: 21° C

My track (PLT file) is available here.

Polski

23-Sep-2006 -- Kolejne trzy dni naszej wycieczki po Morawach spędziliśmy we Wranowie nad Dyją – malowniczym miasteczku położonym nad rzeką Dyją (Dyje) z imponującym zamkiem górującym nad miastem. Wranow leży nad granicą austriacką (Dyja jest rzeką graniczną) i w minionej epoce tu właśnie zaciągnięto „żelazną kurtynę”. Pas ziemi szerokości kilku kilometrów był strefą zakazaną, do której wstęp mieli tylko strażnicy graniczni i posiadacze specjalnych przepustek. Dotychczasowi mieszkańcy zostali wysiedleni, a ich posiadłości zostały zrównane z ziemią, aby nie mogły stać się kryjówką dla potencjalnych uciekinierów. Teren był silnie ufortyfikowany, pasy płotów, drutów elektrycznych i kolczastych, bunkry itp. czyniły ucieczkę z bloku komunistycznego praktycznie niemożliwą. Dopiero po „aksamitnej rewolucji” w 1989 r. obszar ten stał się dostępny dla odwiedzających. Paradoksalnie, czterdzieści lat izolacji dobrze przysłużyło się ochronie przyrody i w 1991 r. został tu utworzony Park Narodowy rzeki Dyi (Národní park Podyjí).

W słoneczną sobotę wybraliśmy się na wycieczkę do ruin XIV-wiecznego zamku Nový Hrádek pięknie położonego ponad meandrami Dyi. Później pojechaliśmy do Znojma – miasta powiatowego założonego w 1226 r. przez króla czeskiego Ottokara I. Po krótkim zwiedzaniu pozostawiłem moich towarzyszy w kawiarni, a sam wyruszyłem na północ. Przez Jevišovice dotarłem do wsi Střelice i ok. 2 km za wsią skręciłem w prawo, w boczną drogę oznakowaną drogowskazem Medea Club – Němčický Dvůr. Sąsiednia tablica oferowała możliwość zakwaterowania, wyżywienia i wędkowania we „dworze”, czy raczej gospodarstwie agroturystycznym. Zaparkowałem samochód za zabudowaniami, w odległości ok. 140 m od przecięcia i wyruszyłem na poszukiwanie punktu „zero”. Było spokojne, wiejskie, sobotnie popołudnie, a pogoda pierwszego dnia jesieni była bardzo przyjemna – ciepło (ok. 21 C) i słonecznie.

Pierwszą próbę podjąłem od południowego-zachodu. Przez ściernisko dotarłem do punktu oddalonego od przecięcia o ok. 50 m – dalszą drogę zagrodził mi jednak strumień. Zawróciłem więc i spróbowałem drogi przez łąkę, od północnego-zachodu, po drugiej stronie strumienia. Tym razem dotarłem na odległość 12 m od przecięcia i znów zostałem zatrzymany przez strumień. Ostatnia próba nastąpiła z północnego-wschodu i tym razem była udana. Punkt przecięcia znalazłem pośrodku wąskiego pasa łąki pomiędzy strumieniem a polną drogą. O ile pamiętam, nigdy jeszcze nie musiałem podejmować trzech prób z trzech różnych kierunków aby dotrzeć na przecięcie. A wydawało się ono takie łatwe…

Wykonałem zwyczajowe fotografie i wróciłem do samochodu. Kilka osób wędkowało nad stawem rybnym, nie zwracali jednak na mnie żadnej uwagi. W drodze powrotnej do Wranowa zatrzymałem się na chwilę w Jevišovicach, gdzie obejrzałem Stary Zamek z 1289 r. (niestety zamknięty z uwagi na prace restauracyjne). O 17:57 dotarłem do Wranowa, w sam czas na obiadokolację.